E-recepta - jak to zrobić?

Dlaczego?

Od 01.01.2020 każdy lekarz, będzie musiał wystawiać receptę w formie elektronicznej. Dotyczy to także prywatnych praktyk lekarskich, które do tej pory ,,omijały” korzystanie z uprawnienia do wystawiania recept refundowanych. Postaram się przybliżyć Państwu proces, który musiałem przejść by móc taką e-receptę wystawić. Proces omówię z perspektywy lekarza pracującego w prywatnym gabinecie lekarskim.

Co będzie potrzebne?

Po pierwsze musimy wyrobić sobie tzw.  profilu zaufany https://epuap.gov.pl/ , który służy do podpisywania dokumentów urzędowych w sieci. Alternatywnie możemy skorzystać z tzw. e-tożsamości, która jest usługą bankową. W moim przypadku bardzo pomocny był bank ponieważ nie musiałem przechodzić procesu weryfikacji bezpośredniej moich danych osobowych przez urzędnika przy zakładaniu profilu zaufanego a więc nie musiałem wychodzić z domu.

Musimy znać numer księgi rejestrowej naszej praktyki. Jeżeli nie znamy go to możemy wyszukać numer na https://rpwdl.csioz.gov.pl/.

Dobrze byłoby przynajmniej pomyśleć o programie komputerowym, za pomocą którego będziemy prowadzić gabinet i wystawiać za jego pomocą e-recepty. Niestety wybór nie jest oczywisty, jest wiele programów, które różnią się ceną (najczęściej liczoną za rok użytkowania), łatwością obsługi itp. Na szczęście, najczęściej mają one demo, dzięki któremu możemy poznać ich podstawową  obsługę. Jeżeli korzystamy już z jakiegoś programu to warto sprawdzić czy ma lub będzie miał on możliwość wystawiania e-recept. Gdzieś czytałem, że ma być udostępniona bezpłatna aplikacja służąca do obsługi e-recept ale jakoś trudno mi sobie ją wyobrazić w przypadku częstego ich wystawiania.

Nasz program musimy połączyć z tzw. systemem P1, który obsługuje e-recepty. W tym celu musimy wygenerować certyfikaty (dwa pliki), które należy ,,wgrać” do naszego programu.

Droga do pobrania certyfikatów

Zakładamy konto na https://rpwdl.csioz.gov.pl/. Jeżeli prowadzimy gabinet to klikamy w Rejestr Praktyk Zawodowych. Po podaniu loginu i hasła następuje założenie konta. Na maila dostajemy link aktywacyjny do naszego konta. Po aktywacji konta (kliknięciu na link w poczcie) musimy powiązać je z rejestrem naszej praktyki. W tym celu po zalogowaniu z menu po lewej stronie wybieramy ,,Utwórz wniosek praktyka lekarska” a następnie ,,Wniosek o nadanie uprawnień do księgi rejestrowej”. Po wypełnieniu wniosku musimy go podpisać cyfrowo (tutaj korzystamy z profilu zaufanego lub e-tożsamości bankowej) lub też papierowo wysyłamy lub zanosimy do naszej Izby Lekarskiej.

Po około 12 godzinach (w moim przypadku tak było) otrzymujemy maila o mniej więcej następującej treści : ,,Twojemu kontu o loginie…… zostały nadane uprawnienia do księgi nr …….”. W tym momencie możemy przystąpić do następnego kroku, którym jest złożenie ,,Wniosku o założenie konta w P1 i wygenerowanie certyfikatów”.

Przy wypełnianiu wniosku musimy pobrać generator plików CSR, które wykorzystujemy do generowania plików WSS i TLS służących do ostatecznego utworzenia dwóch plików będących naszymi certyfikatami. Ten krok wykonujemy dosłownie pauza za pauzą z filmiku instruktażowego https://www.youtube.com/watch?v=ojJcqcKJCsw&list=PLzPRusQntEImGVr--SxCPg90OCA91HoCn&index=7&t=0s przygotowanego przez Centrum Systemów Informacyjnych Ochrony Zdrowia (CSIOZ).

Robiłem wszystko tak jak kazano i ostatecznie wygenerowałem pliki będące certyfikatami, niestety trudno byłoby mi to lepiej opisać niż na filmie z uwagi, że nie będę póki co przechodził drugi raz tego kroku.

Film nie mówi o dwóch dość istotnych sprawach. Po pierwsze by na naszym komputerze działał generator potrzebne jest środowisko Java. Nie miałem go i otrzymałem monit o możliwość jego instalacji – po wykonaniu jej wszystko ruszyło. Drugi problem to potrzebny nam numer OID, który otrzymujemy w momencie składania wniosku. W przebiegu procesu składania wniosku pokazanego na filmiku otrzymujemy dwa maile o złożeniu i zaakceptowaniu wniosku. Mail zawierający zdanie: ,,Usługodawcy został przydzielony unikalny węzeł OID (ang. Object Identifier), w którym należy rejestrować swoje obiekty dla potrzeb komunikacji z Systemem P1” po którym następuje ciąg cyfr jest bardzo ważny. Posłuży on później do integracji naszego systemu komputerowego z systemem P1.

W tym momencie mając dwa pliki certyfikatów (rozszerzenia p12), których typ Windows 10 pokazuje jako ,,Wymiana informacji osobistych” oraz numer OID jesteśmy gotowi do wprowadzenia ich do naszego programu gabinetowego.

Grafika ze strony pacjent.gov.pl         

Czy to działa?

Po wykonaniu powyższych kroków udało mi się wystawić dwie e-recepty. Niestety po dotarciu do apteki celem weryfikacji czy to działa, okazało się że owszem są recepty w aptece z przypisanymi prawidłowo lekami jednak Pani Farmaceutka nie może mi ich wydać gdyż do pacjenta (do mnie) nie jest przypisany numer Narodowego Funduszu Zdrowia. Nie chodziło Pani o numer recepty zaczytywany z Funduszu bowiem w systemie P1 jest to numer nadany przez program lecz jedynie o oznaczenie NFZ. Nie mam tych oznaczeń w bazie bowiem do tej pory ich nie potrzebowałem w górnej kratce najczęściej był X. Nie wiem czy jest to praktyka ogólna, że takich e-recept nie da się zrealizować czy tylko dotyczyło to tej apteki jednak póki nie będę musiał lub system nie zostanie poprawiony nie zastosuję go na ,,żywych” pacjentach. Prowadząc gabinet prywatny spotykamy się często z sytuacjami gdy pacjent nie chce kontroli instytucji a wygląda na to, że system P1 będzie zbierał informacje ,,wrażliwe” dotyczące naszych pacjentów czyli na co, kto i ile razy bierze dany lek. Używając nieco fantazji możemy sobie wypełnić te niewiadome. Tylko czy chcielibyśmy być wtedy na miejscu tych pacjentów?

#telemedycyna #e-recepta